Voor mij was deze opening een bijzondere binnenkomer in mijn derde week bij het Herinneringscentrum. Uiteindelijk gaat het allemaal om schrijnende, ontroerende, belangrijke en ook mooie verhalen die verteld moeten worden.
Nadat mijn zus Tamar me in de cafetaria van het winkelcentrum vroeg wat onze geboortewijk voor mij had betekend, haalde ik een doosje tevoorschijn met daarin - naast onverstuurde pathetische liefdesbrieven aan mijn buurmeisje - mijn allereerste voetbalshirtje van FC Lewenborg. En één bewaard clubblaadje uit maart 1999. In tegenstelling tot Tamar vormt FC Lewenborg voor mij een groot onderdeel van die tijd. Maar ook zij kende Erwin Walma, die op 14-jarige leeftijd door een verkeersongeval om het leven kwam.
Dinsdagmiddag had ik een vermakelijk interview met Bert Visscher over zijn rol als Ripperda en vertelde ik Op Maarhuizen voor VNG-congresgangers over Zummerbühne. Maar het hoogtepunt was ‘Nessun dorma’ door Dimitryi Mikheiev.